چرا ری شهری در انتخابات 76 نامزد ریاست جمهوری شد و به ناطق نوری چه گفت؟
انتخابات ریاست جمهوری سال 76 یکی از پرشورترین انتخابات جمهوری اسلامی بود چرا که میزان مشارکت مردم در این انتخابات به 80 درصد رسید؛ دقیق‌ترش 79.9 درصد است و با توجه به جمعیت آن موقع کشور، بیش از29 میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند تا پنجمین رییس جمهور کشور را برگزینند.
به گزارش جهان مانا، علی اکبر ناطق نوری، سید محمد خاتمی، رضا زواره ای و محمد محمدی ری شهری چهار کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری بودند.
برنده این انتخابات سید محمد خاتمی بود که بیش از 20 میلیون رای بدست آورد. ناطق نوری نیز با بیش از 7 میلیون رای نفر دوم شد و پس از آن، زواره ای با 771 هزار رای در ردیف سوم قرار گرفت و ری شهری نیز با 744 هزار رای که برابر با 2ونیم درصد کل آرا بود، نفر چهارم شد.
ناطق نوری در جلد دوم کتاب خاطرات خود، روایتی از مراجعه محمدی ری شهری به او را نقل می کند و اینکه ری شهری در دیدارش با ناطق نوری که از یک طیف سیاسی محسوب می شدند، علت کاندیداشدنش را شرح می دهد که بدین شرح است:
در انتخابات ریاست‌جمهوری، آقای ری شهری، یکی از رقبای من بود. وقتی که ایشان کاندید شدند، روزی به من تلفن کرده و گفتند که «می‌خواهم نزد شما بیایم». پس از صحبت‌های دوستانه به من گفت: من تردید دارم، می خواستم با شما صحبت کنم که اصلاً چرا من می‌خواهم بیایم، خیلی وقت پیش هم می‌خواستم دلیل این را بگویم که چرا آمده‌ام. من فکر می‌کنم شما در تهران که نماینده اول مجلس پنجم شدید، از کل آرای مأخوذه، مقدار کمی رأی آوردید و رقم بالایی به شما رأی ندادند. کسانی که به شما رأی ندادند، آرای‌شان متفرق است، من می‌خواهم بیایم آرای این‌ها را جمع کنم. به عبارت دیگر می‌خواهم آرای کسانی را که به هر عنوان، گروهی و جناحی، یا هر دلیل دیگری به شما رأی ندادند، را جمع کنم».
من به ایشان گفتم «البته عیبی ندارد که تشریف آوردید. خیلی هم خوب است، ولی تحلیل شما درست نیست. شما فکر نکنید آنهایی که به من رأی ندادند به حضرت‌عالی رأی می‌دهند؛ این طور نیست که شما می‌خواهید آن رأی‌های سرگردان را به قول معروف جمع کنید. مقداری با هم صحبت کردیم که اطرافیان ما دو نفر، هم‌دیگر را تضعیف نکنند و بعد از آن تشریف بردند؛ ولی این صحبت به نظر من عملی نشد و شاید اولین گروهی که پرده‌دریی و خلیفه‌کشی را آغاز کردند به اعتقاد من و دوستانم، اطرافیان ایشان بودند.
به نظر من طرف‌داران آقای ری‌شهری آغازگر تبلیغات نادرست علیه من شدند و جریان‌های دیگر هم سوءاستفاده کردند... حالا این‌ها «الف» را گفتند و دیگران شروع کردند. ترمز و حتی فرمان هم از دست همه در رفت و نسبت‌های ناروا علیه من شروع شد. فکر می‌کنم چون هر کسی از ظن خودش قضایا را تحلیل می‌کندـ نسبت به من که رقیب جدی در صحنه بودم تهمت‌ها و نسبت‌ها خیلی زیادتر بود. از همه جناح‌ها این تهمت‌ها شروع شد، یعنی ما در چند جبهه باید وارد می شدیم و دفاع و بحث می‌کردیم؛ بدین ترتیب ماجرای انتخابات داغ شد.
