جلایی‌پور: اژه‌ای درست می‌گوید؛ مردم با «حرف» امیدوار نمی‌شوند
حمیدرضا جلایی‌پور در واکنش به اظهارات اژه‌ای درباره ایجاد امید در جامعه با عمل مدیران نه صرفاً شعار گفت: «اول اینکه مردم با «حرف، نسبت به حکومت امیدوار نمی‌شوند»، حرف درستی است. دوم اینکه، در میان سران سه قوه آقای محسنی‌اژه‌ای روی آسمان آرزوها سیر نمی‌کند و با واقعیت‌ها سرو‌کار دارد و غیرشعاری حرف می‌زند و ارزیابی می‌کند؛ این هم حرف درستی است.
این فعال سیاسی و استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران ادامه داد: ولی شما توجه کنید دلایل ناامیدی در جای دیگری است. من به دو مورد از این دلایل اشاره می‌کنم. اول اینکه مدیریت در دستگاه‌های دولتی توسط زیر متوسطین اشغال شده و کارهای خطیر اداری درست تدبیر نمی‌شود.
وی افزود: دیروز رئیس قوه قضائیه به شمال کشور سفر کرد و از فاسد شدن ده هزار تن روغن از مسئولان سوال می‌کرد، ولی مقامات مربوطه واقعاً در پاسخ دادن عاجز بودند.
جلایی‌پور گفت: شما توجه داشته باشید افراد تندرو و زیر‌متوسط با تصاحب سمت‌های فنی در دو سال گذشته کارها را فشل کرده‌اند. کشور با انواع بحران‌ها روبه‌رو است، حالا یک بحران هم مدیریت فشل دستگاه‌های اداری و استانداری‌هاست. در هیچ دوره‌ای چنین بروکراسی‌ای در کشور بازیچه رادیکالیسم شعاری قرار نگرفته بود.»
این فعال سیاسی درباره علت دوم نیز اظهار کرد: «کشور با راهبردها و ساختارهای غلطی اداره می‌شود. سیاست‌های اصلی اداره کشور مثل سیاست‌خارجی و سیاست‌های اقتصادی سنجیده و واقع‌نگرانه نیست. در چارچوب این سیاست‌های غلط، کار عملی و پیگیری که رئیس قوه قضائیه انجام می‌دهد به نتیجه نمی‌رسد و مردم هم در عمل امیدوار نمی‌شوند. متاسفانه کثیری از مردم ایران در تله سیاست‌های شعاری گیر کرده‌اند و به طرف فقیر شدن بیشتر حرکت می‌کنند.»
جلایی‌پور با ذکر این مطلب که مدیران کنونی عمدتاً نه براساس ضوابط بلکه براساس روابط انتخاب شده‌اند و توانایی لازم را ندارند، تصریح کرد: «پیش از این نیز اشاره کردم که کار از کجا خراب است. متاسفانه افراد نامربوط به کارها گمارده شده‌اند. وقتی یک کار درست می‌شود ۱۰ تا کار خراب می‌شود. درست زمانی که رئیس قوه در شمال کشور پیگیر امور است، صداوسیما ساز خودش را می‌زند و با برنامه‌هایش نخبگان و افراد موثر در جامعه را فراری می‌دهد. چند شب پیش آقای جواد ظریف در کلاب‌هاوس، سیاست خارجی را نقد می‌کرد. در یک شرایط طبیعی باید حدود پنج هزار نفر این برنامه را در نیمه شب با فیلترشکن گوش می‌دادند نه صدهزار نفر! چرا در نیمه شب صدهزار نفر از نخبه‌های این کشور بحث ظریف را دنبال می‌کنند و نمی‌خوابند؟ زیرا ظریف حرف‌های جدی می‌زند اما صداوسیما ساز خودش را می‌زند.»
این جامعه‌شناس سیاسی معتقد است، متاسفانه اگر این وضع تاسف‌بار نظام اداری ادامه پیدا کند و سیاست‌های اصلی تغییر نکند، اوضاع در آینده مدام بدتر می‌شود. مردم بیشتر رنج می‌برند و خود دولتمردان هم بیشتر به مخمصه می‌افتند. همان حرف آقای اژه‌ای درست است. مردم با «حرف» امیدوار نمی‌شوند. اگر کارهای عملی انجام شود، جواب مثبت می‌گیریم. من چند مورد کار عملی را اشاره می‌کنم؛ همین آقای اژه‌ای مقدمات آزادی هشتاد هزار زندانی را فراهم کرد. این اقدام در کنترل خشم مردم مؤثر بود، ولی از آن طرف دستگاه‌های اطلاعاتی-حراستی به دانشجویان فشار می‌آورند و تهدید می‌کنند. اگر فردا فیلترینگ واتس‌آپ برداشته شود، بخشی از مردم خوشحال می‌شوند. اینکه در اعتراضات سال گذشته واتس‌آپ را فیلتر کردند و ادامه دادند، مردم چگونه امیدوار می‌شوند؟! در امارات و عربستان هر روز زیرساخت‌های اقتصاد هوشمند تقویت می‌شود، اما در ایران مردم گرفتار فیلترشکن شده‌اند. بسیاری از مردم نیز توانایی خرید فیلترشکن ندارند و این موجب می‌شود تا مردم از دولتمردان بیشتر خشمگین شوند. چرا وزیر ارتباطات دولت سیزدهم باید وزیر قطع ارتباطات باشد، درحالی‌که رئیسی در تبلیغ انتخاباتی می‌گفت؛ «سرعت اینترنت را زیاد می‌کنم تا بچه‌های مردم بهتر بتوانند بازی اینترنتی کنند.» اما هم‌اکنون در دانشگاه برای ارسال یک مقاله در کلاس‌های مجازی با انواع مشکلات روبه‌رو هستند.» او تاکید کرد: «پس از فوت آقای دعایی یک فرد شایسته (عباس صالحی) به جای ایشان گذاشته شد، این اقدام موجب شد تا کثیری از نخبگان فرهنگی خوشحال شوند، اما از آن طرف در وزارت ارشاد تندترین تصمیمات علیه هنرمندان گرفته می‌شود. همین صدا‌وسیمایی که مخاطب را فراری می‌دهد، اگر برنامه فوتبال 90 را دوباره راه بیندازد، مردم کمی امیدوار می‌شوند.»
جلایی‌پور با بیان اینکه سیاست‌های وزارت کشور مردم را برای انتخابات امیدوار نمی‌کند، افزود: «به‌کارگیری چند مدیر غیرشعاری و آگاه، مقداری شرایط را تغییر می‌دهد. مشکل اینجاست که کسانی که در برگزاری انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ کارهای کلیدی در دست داشتند، همان‌ها برای مردم رجز می‌خوانند! این صحبت‌ها مردم را امیدوار نمی‌کند. کار را خراب‌تر می‌کند. غربی‌ها نیز عجله ندارند، آنها با تداوم تحریم‌ها ایران را فقیرتر می‌کنند و از آن طرف افراد لایق کشور هم در حال مهاجرت هستند؛ نتیجه این سیاست می‌شود پوک کردن ایران. متاسفانه بلوک قدرت هنوز نتوانسته است تصمیمات امیدآفرین اتخاذ کند و مردم را امیدوار کند. مردم همچنان در تله فقیر شدن هستند.»
