سید حسن خمینی: اگر پای هزینه دادن افتاد، نترسید

سید حسن خمینی در مراسم سوگواری اربعین در حرم مطهر حضرت امام خمینی (س) گفت:سال ۱۳۵۵ صدام اعلام می‌کند هرکس زیارت اربعین برود اعدام می‌شود و جلویش را می‌گیرد. برخی می‌ترسند و یکی از افرادی که می‌رود و دستگیر می‌شود آیت‌الله محمدباقر حکیم است.​

به گزارش جهان مانا، اهم اظهارات سید حسن خمینی به نقل از جماران را بخوانید؛

• *در تاریخ ائمه (ع) تأکید بر زیارت اربعین بسیار زیاد است.
•  پیاده‌روی اربعین سنت عراقی‌ها بوده است. البته علما پنج بار در سال می‌رفتند که یک بار همه مردم ملحق می‌شدند و با هم می‌رفتند. سال 1355 صدام اعلام می‌کند هرکس زیارت اربعین برود اعدام می‌شود و به شدت جلویش را می‌گیرد. به گونه‌ای که خیلی‌ها می‌ترسند، اما برخی دیگر برای اینکه این اتفاق زمین نماند، این مسیر را حرکت می‌کنند.
• یکی از افرادی که آن سفر می‌رود و دستگیر و به حبس ابد محکوم می‌شود، مرحوم شهید آیت‌الله سیدمحمدباقر حکیم است. البته او بعدا موفق می‌شود فرار کند.
• آن سفر را مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی فرزند امام هم رفتند. ابوزوجه ما آیت‌الله موسوی بجنوردی می‌گفتند، «همان سال‌ از مسیر نخلستان‌ها حرکت‌ کردیم تا این عَلَم بر زمین نماند؛ تعداد محدودی بودیم، رفتیم و البته به خاطر اینکه مسیر نامتعارفی بود، دیرتر هم رسیدیم. یعنی معمولا شب اربعین باید کاروان وارد شود و نزدیک غروب اربعین وارد کربلا شدیم». صبح به امام گفته بودند احتمالا حاج آقا مصطفی را هم گرفته‌اند و زندان است. ولی الحمدلله در آن سفر نتوانستند ایشان را بگیرند و از مسیر نخلستان‌ها پیاده‌روی کربلا را داشتند.
• *روز عاشورا به آل پیامبر (ص) درود فرستادند و سرش را هم بریدند و خطبه سیدالشهدا (ع) این بود که شکم هایشان را حرام گرفته؛ دین لقلقه زبان‌شان است و وقتی گرفتار آزمون می‌شوند دیندار کم است.
• *به جهت اهمیت حادثه، همیشه محل بحث بوده که عاشورا و قیام امام حسین (ع) برای چیست؟ عده‌ای گفته‌اند امام حسین (ع) کشته شد تا ما گریه کنیم و کفاره گناهان ما شود؛ این اندیشه از مسیحیت می‌آید.
• *اما قدر مسلم داستان این است که امام حسین (ع) آمد و تن به ظلم نداد و عزت را نفروخت.
• *این طور نیست که برای احقاق حق و احیای دین هیچ هزینه‌ای نباشد. ممکن است خیلی از ما راحت تن به مرگ، پرداخت مال یا اسارت فرزند بدهیم، در عاشورا هرآنچه هزینه باید تصور شود پرداخت شد.
• *اگر راه را شناختی از پرداخت هزینه نباید بهراسی؛ اگر پای هزینه دادن افتاد، نترسید. در روزگار خودمان هم امام بزرگوار نترسید؛ گفتند می‌کشیم؛ بعد ایشان تبعید کردند و فرزندش را کُشتند، اما ایستاد.
• *اگر هدفت را انتخاب کردی، به شرطی حسینی (ع) هستی که نترسی و شجاعت داشته باشی.

• معنای جمله‌ «هیهات من الذله» که در زبان همه ما هست و ان شاء الله عمل ما هم باشد، این است که ما به ذلت تن نمی‌دهیم. این طور نیست که برای‌ احقاق حق و احیاء دین هیچ هزینه‌ای برای ما مهم باشد. ممکن است خیلی از ما به راحتی تن به مرگ، پرداخت‌ مال یا اسارت فرزند بدهیم، اما در عاشورا هر آنچه هزینه می توان تصور بود، پرداخت شد. این یک درس است که اگر جایی حق را شناختی از پرداخت هزینه نباید بهراسی؛ برای هدفت اگر پای هزینه دادن افتاد، نترسید. در روزگار خودمان‌ هم امام بزرگوار مظهر آن است؛ گفتند می‌کُشیم و مرجعیت را از تو می‌گیریم؛ بعد هم ایشان تبعید کردند و فرزندش را کُشتند، اما ایستاد.

•  اگر هدفت را انتخاب کردی، به شرطی حسینی(ع) هستی که نترسی و شجاعت داشته باشی. البته این هدف یک روز حرکت سیدالشهدا(ع) و یک روز صلح امام حسن(ع) را می‌طلبد. اشتباه نکنید! کار امام حسن(ع) به اندازه کار امام حسین(ع) از نظر تاریخی مهم است. بلکه شاید از یک جهت اهمیت آن بیشتر باشد. داستان امام حسین(ع) همه چیز داشت، اما عزت و مظلومیت بود و حداقل طعنه در آن نبود. چرا که در ماجرای صلح امام حسن(ع) نزدیک‌ترین دوستان هم به ایشان می‌گفتند، «تو مؤمنین را ذلیل کردی!»

• عاشورا و صلح امام حسن(ع) یک درس دارد و اگر این درس را گرفتیم و در لوح وجود خودمان نشاندیم، حسینی(ع) هستیم؛ و الّا یزیدی! آن درس این است که «نترسید»؛ عبور کنید و اگر پایش افتاد اکبر(ع) و اصغر(ع) بدهید، بگذارید زینب‌تان به اسارت برود و در گودال قتلگاه قرار بگیرید.