پیامدهای حملات گسترده رژیم صهیونیستی بر بهداشت و سلامت مردم غزه
یک پایگاه خبری-تحلیلی با توجه به آسیب‌پذیر بودن نظام بهداشت و سلامت و زیرساخت‌های حیاتی غزه پیش از جنگ اخیر، پیامدهای فاجعه‌بار حملات گسترده رژیم صهیونیستی برای بهداشت و سلامت مردم غزه را از جمله از طریق شیوع سریع بیماری‌های واگیردار در شرایط شرایط جنگی و ایجاد مقاومت ضدمیکروبی در آن بررسی کرد.
به گزارش جهان مانا ، زندگی مردم در محاصره غزه با گذشت بیش از یک ماه از بمباران رژیم صهیونیستی، حالا با یک بحران دیگر، یعنی شیوع بیماری‌ها روبه‌رو است.
پایگاه خبری-تحلیلی کانورسِیشن در گزارشی در این باره نوشت: سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که ازدحام مردم در پناهگاه‌ها، نبود بهداشت اولیه، افزایش شمار اجساد دفن‌نشده و کمبود آب آشامیدنی این منطقه را در آستانه شیوع بیماری‌های واگیردار قرار داده است.
شیوع بیماری‌های واگیردار در شرایط جنگی می‌تواند به اندازه حملات هوایی برای سطح بهداشت و تلفات فاجعه‌بار و ویرانگر باشد. مراکز بهداشتی غزه که پیش از بمباران‌های رژیم صهیونیستی نیز آسیب‌پذیر بوند، اساسا، ظرفیت لازم برای برآمدن از عهده شیوع گسترده بیماری‌ها را ندارند.
تاریخ به‌کرات ثابت کرده است مناطق جنگی می‌توانند محیط کشت بیماری‌ها باشند. در هر جایی، جمعیت‌های محروم در پناهگاه‌هایی با استانداردها ناکافی زندگی، خدمات بهداشتی ضعیف یا کمبود آب آشامیدنی مستعد شیوع بیماری هستند.
در هر وضعیت درگیری مسلحانه یا آوارگی‌های گسترده، تهدید بیماری‌های واگیردار یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های متخصصان بهداشت عمومی است. از ابتدای کارزار بمباران غزه، کارشناسان پیامدهای وخیمی برای وضعیت بهداشت و سلامت غزه پیش‌بینی کرده بودند.
ویرانی‌های گسترده در غزه
نوار غزه مدت‌ها پیش از آغاز جنگ نیز وضعیت از وضعیت بهداشتی ضعیفی برخوردار بود و منابع و زیرساخت‌های آبی آن نیز وضعیت مطلوبی نداشت. نظام بهداشت و سلامت غزه که یکی از پرجمعیت‌ترین مکان‌ها در جهان محسوب می‌شود، همواره به دلیل کمبود بودجه و تاثیر محاصره از سوی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۷ با وضعیت دشواری روبه‌رو بوده است.
بیماری‌هایی که از طریق آب آلوده منتقل می‌شوند، تاکنون، دلیل عمده تلفات کودکان بوده که نتیجه آلوده شدن بیشتر آب غزه است. در اوایل ۲۰۲۳، حدود ۹۷ درصد آب در این منطقه برای آشامیدن ناسالم و بیش از ۱۲ درصد موارد تلفات کودکان در نتیجه بیماری‌های منتقل‌شونده از طریق آب آلوده، از جمله تیفوئید، وبا و هپاتیت آ بود که این بیماری‌ها در مناطق برخوردار از شبکه کارآمد و مناسب آب و فاضلاب بسیار نادرند.
شیوع دیگر بیماری‌های واگیردار نیز در سال‌های اخیر گزارش شده است. غزه پیش از نیز با موارد متعددی از شیوع مننژیت، التهاب نسج احاطه‌کننده مغز و نخاع به ویژه در سال‌های ۱۹۹۷، ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳ روبه‌رو بوده است. در اواخر ۲۰۱۹، شیوع خفیف سرخک در غزه گزارش شد.
کمبود آب سالم در غزه که شرایط جنگی به آن دامن زده است
جنگ به طور کلی و به ویژه در غزه، از طرق مختلفی خطر شیوع بیماری‌های واگیردار را افزایش می‌دهد و وقع آن را سرعت می‌بخشد.
رژیم صهیونیستی، تقریبا هم‌زمان با شروع حملات به غزه، آن را تحت محاصره انسانی قرار داد. این اتفاق مانع واردات سوخت مورد نیاز برای فعالیت ژنراتورهای زیرساخت‌های مهم شد. ژنراتورها به دلیل قطع برق غزه از سوی اسراییل مورد نیاز بودند.
با کاهش سوخت در روزهای اخیر، برق لازم برای فعالیت تاسیسات آب‌شیرین‌کن یا جمع‌آوری پس‌ماندهای جامد وجود نداشت. در نتیجه، بسیاری از مردم مجبور به مصرف آب آلوده یا زندگی در شرایطی بوده‌اند که ناقلان بیماری، از جمله جوندگان و حشرات رشد و تکثیر پیدا می‌کنند.
بهداشت و سلامت غزه در پی حملات رژیم صهیونیستی
حتی مواد شوینده اولیه هم به ندرت یافت می‌شود و امکاناتی که برای استرلیزه کردن همه چیز، از تجهزات پزشکی گرفته تا شیشه‌شیر کودکان مورد استفاده قرار می‌گرفت، غیرقابل استفاده است.
این شرایط آلوده در حالی است که صدها هزار نفر از فلسطینی‌ها در غزه در تلاشند از بمباران‌ها به مکان‌های معدودی بروند که می‌توان در آن پناه گرفت. این موضوع باعث ازدحام جمعیت شده است که خطر شیوه بیماری‌های واگیردار را افزایش می‌دهد.
گزارش شیوع آبله‌مرغان و بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی مانند آنفلونزا و کووید-۱۹ نیز، به ویژه، خطرناک است، با توجه به این که برنامه واکسیناسیون کودکان به شدت بر اثر جنگ دچار اخلال شده است. با وجود تلاش طاقت‌فرسای کادر درمان و جابجایی گسترده خانواده‌ها، کودکان و نوزادان با وجود فرا رسیدن زمستان و اوج بیماری‌های دستگاه تنفس فوقانی، از واکسیناسیون محروم می‌شوند و جانشان به خطر می‌افتد.
گورهای دسته‌جمعی در غزه
گورهای دسته‌جمعی در غزه
شیوع بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی، همچنین بر اثر افزایش میزان گردوغبار و دیگر ذرات آلوده موجود در هوا بر اثر ویرانی ساختمان‌ها طی بمباران‌ها نیز افزایش می‌یابد.
تاثیر مستقیم بمباران‌ها نیز مشهود است. نبود آنتی‌بیوتیک‌ها، هم به دلیل محاصره و هم ویران شدن مراکز بهداشتی، به معنای این است که پزشک‌ها قادر نیستند به درستی و هزارن بیماری را درمان کنند که اغلب دارای زخم‌های باز هستند یا به عمل جرایی، از جمله قطع عضو نیاز دارند.
کادر درمان همچنین با بحران پایان یافتن پانسمان زخم برای محافظت از جراحات در معرض آلودگی‌ها روبه‌رو هستند. کنترل ضعیف شیوع عفونت و آلودگی، میزان بالای خسارات و غلظت بالای فلزات سنگین سمی در هوا در میان عوامل دیگر، منجر به گزارش مقاومت ضد میکروبی شده که بر اثر تکامل و دگرگونی باکتری‌ها و ویروس‌ها در گذر زمان اتفاق می‌افتد، تا جایی که دیگر به آنتی‌بیوتیک‌ها و دیگر تجویزهای ضدمیکروبی واکنش نشان نمی‌دهند. این موضوع می‌تواند مشکلاتی را در بهداشت و سلامت به بار بیاورد که می‌تواند مدت‌ها پس از متوقف شدن بمباران ادامه بیابد. وضعیت مشابهی نیز در عراق مشاهده شده است؛ مقاومت ضد میکروبی در آنجا، به‌رغم آن که بمباران مناطق آن سال‌ها پیش متوقف شده، همچنان در سطح بالایی قرار دارد.
احتمال شیوع بیماری‌های واگیردار دیگر نیز بر اثر وجود گورهای دسته‌جمعی در نزدیکی پناهگاه‌هایی که مردم در آن اسکان‌داده‌شده‌اند، روبه‌افزایش است.
