چرا ایران حمله موشکی به اسراییل را از پیش اطلاع داد؟
اقدام انتقام‌جویانه شامگاه شنبه ایران در پاسخ به حمله چند روز قبل جنگنده‌های ارتش اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق صورت گرفت. زمان کوتاهی از این عملیات نگذشته است و هنوز تبعات آن مشخص نیست. تحلیلگران داخلی و خارجی از جنبه‌های مختلفی به تحلیل این عملیات و واکنش‌های کشور‌های مختلف پرداخته‌اند.
به گزارش جهان مانا، دیاکو حسینی کارشناس ارشد مسائل استراتژیک به تحلیل حمله انتقام‌جویانه ایران از اسرائیل پرداخته‌است که میخوانید:
برقراری توازن بین واقعیت و ضرورت
دیاکو حسینی کارشناس مسائل سیاسی گفت: «اسرائیل به ساختمان سفارت ایران حمله کرد و این واقعیت وجود داشت که راه‌حل‌های دیپلماتیک نمی‌توانست جبران‌کننده چنین اشتباهی باشد؛ لذا هیچ راه‌حلی برای ایران باقی نماند جز اینکه دست به اقدام نظامی بزند تا از این طریق حیثیت جمهوری اسلامی ایران و بازدارندگی ایران را یادآوری کند. در عین حال که این اقدام ضرورت داشت، به نظر من مهارت طراحان این عملیات بود که بین این ضرورت و این واقعیت که ایران خواستار یک جنگ منطقه‌ای گسترده نیست، توازن برقرار کردند. این کار بسیار سختی بود. الان که عملیات انجام شده و ما به آن نگاه می‌کنیم، به نظر می‌رسد که طراحان این عملیات موفق شده‌اند توازن را برقرار کنند. ارسال ده‌ها پهپاد و موشک به اسرائیل به آسانی می‌توانست منجر به یک جنگ منطقه‌ای شود اگر که ایران ملاحظاتی را رعایت نمی‌کرد».
پیام سیاسی ایران فهمیده شد
این کارشناس ارشد سیاست بین الملل ادامه داد: «از جمله رعایت این ملاحظه که ایران ۷۲ ساعت قبل به کشور‌ها اطلاع داد و طبیعتا در پیامد این اطلاع دادن آمریکا، اسرائیل و دیگران می‌توانستد برنامه‌ریزی دفاعی انجام دهند و آمادگی برای مقابله با حملات کسب کنند. این اتفاق نیز رخ داد و من فکر می‌کنم این فرصتی بود که ایران عامدانه در اختیار کشور‌ها گذاشت برای اینکه چنین آمادگی را کسب کنند. ایران خواستار یک جنگ منطقه‌ای نبود و صرفا یک پیام سیاسی روشن، صریح و بسیار قوی را می‌خواست منتقل کند. پیام این بود که ایران در برابر حمله اسرائیل به ساختمان سفارت و عبور از این خط قرمز دو خط قرمز بسیار روشنی را پشت سر گذاشت: یک حمله مستقیم از خاک ایران به قلمرو اسرائیل و دوم حمله ایران به یک کشور هسته‌ای و اسرائیل. این دو بخش یعنی امنیت قلمرو اسرائیل و بازدارندگی اتمی اسرائیل، ستون‌های امنیت اسرائیل در نیم قرن گذشته بودند و ایران این دو را همزمان با یکدیگر بی‌اعتبار کرد. این پیام بسیار روشنی برای اسرائیل داشت که شرایط سیاسی منطقه و تحریم‌هایی که به ایران در این سال‌ها تحمیل شده‌است منجر به این نخواهد شد که ایران از پذیرش ریسک حمله مستقیم به اسرائیل خودداری کند. من فکر می‌کنم زمانی که ایران اطلاع قبلی داد حتما به خوبی می‌دانست طرف مقابل تلاش خواهد کرد سیستم دفاعی خود را آماده نگه دارد و بخش بزرگی از موشک‌ها و پهپاد‌ها را سرنگون کند. این سرنگونی موشک‌ها و پهپاد‌ها بود که منجر به جنگ منطقه‌ای نشد؛ اگر نیمی از این موشک‌ها و پهپاد‌ها به اهداف اصابت می‌کردند، ما امروز احتمالا در شرایط جنگ منطقه‌ای بودیم؛ بنابراین از هوشمندی ایران بود ضمن اینکه سیل عظیمی از موشک‌ها و پهپاد‌ها را راهی اسرائیل کرد، ولی به شکلی برنامه‌ریزی کرد که طرف مقابل بتواند بخش قابل توجهی از آن‌ها را مهار کند. در عین حال پیام سیاسی ایران نیز به شفافیت فهمیده شده‌است و به نظر من این هنوز طراحی عملیات بود».
تثبیت جایگاه ایران در افکار عمومی
این کارشناس ارشد مسائل استراتژیک در آخر تاکید کرد: «به نظر من این عملیات در کوتاه‌مدت و میان‌مدت بسیار موثر است و آن در رابطه با بازدارندگی ایران و اراده ایران برای دفاع از دارایی‌ها و قلمرو خود بود. اما در موازنه نهایی هنوز نمی‌توانیم درباره نتایج عملیات صحبت کنیم. مشخصا آنچه به اثبات رسیده این است که به رغم فشار‌های مختلفی که در این سال‌ها به ما تحمیل شده‌است، کوچترین تاثیری در اراده ایران برای استفاده از زور در شرایطی که ناگزیر باشد ایجاد نکرده است. این به تنهایی یک امر بسیار کلیدی و مهمی است، اما در موازنه بین‌المللی نهایی من فکر می‌کنم عوامل بیشتری دخالت دارند. سرنوشت جنگ غزه که تا امروز اسرائیل را در منطقه زمین‌گیر کرده‌است برای آینده بسیار مهم است. همچنین واکنشی که اسرائیل نشان خواهد داد به این حملات اهمیت دارد. البته به نظر نمی‌رسد در اسرائیل اجماع کافی وجود داشته باشد برای اینکه پاسخی به ایران بدهد. زیرا طبیعتا پاسخ اسرائیل به ایران منجر به پاسخ دوباره ایران به اسرائیل خواهد شد. در حالی که بخشی از ارتش اسرائیل در غزه گرفتار هستند اصلا هوشمندانه نیست که اسرائیل با ایران نیز وارد جنگ شود. اما به هر حال تمام سناریو‌های احتمالی در موازنه نهایی تاثیرگذار هستند و آنچه اهمیت دارد و اثر ماندگاری خواهد داشت این است که جایگاه ایران در افکار عمومی به ویژه منطقه و جهان اسلام تثبیت شد و ایران این شهامت را داشت که مستقیما به خاک اسرائیل آن هم در یک مقیاس قابل توجه حمله کند. هرچند هدف این حمله همانطور که اشاره شد عمدتا سیاسی بود تا نظامی، ولی تا همین جای کار هم به نظر من در وضعیتی که بسیاری از کشور‌های اسلامی نسبت به موضوع غزه بی‌تفاوت هستند یک گام بسیار بلند بود».
