علیرضا دبیر: عاشق فوتبال بودم و اتفاقی وارد کشتی شدم

به گزارش جهان مانا، علیرضا دبیر گرین کارت آمریکای خود را برای ورود به شورای شهر پس داد و همین امر باعث شده که کشور آمریکا دیگر به او ویزا ندهد.

علیرضا دبیر درباره پاداش به قهرمانان کشتی گفت:

کسی که طلای المپیک می‌گیرد وضعش خوب می‌شود. مملکت ما خوب می‌رسد. وزارت ورزش امسال 8 میلیارد داد، کمیته المپیک 10 میلیارد و ما فدراسیون هستیم که 6 میلیارد دادیم. خب این ورزشکاران در استان‌های‌شان می‌گیرند، در شهرها می‌گیرند، جاهای مختلف، زمین و ... البته به این ورزشکاران 100 میلیارد هم بدهند چیزی نیست. در دوران ما هم به ما خوب می‌رسیدند.

او درباره گرین کارت آمریکا افزود:

المپیک سیدنی گرین کارت آمریکا گرفته بودم. اولین بار 19 سالم بود که آمریکا رفته بودم و در جام جهانی اول شدم. با پژمان درستکار هم اتاق بودیم. یک ایرانی، جان اسمیت را به اتاقم آورد، آن موقع جان اسمیت الگوی من بود. به من گفت تو قهرمان بزرگی می‌شوی، اینجا می‌مانی کشتی بگیری؟ من به شوخی گفتم بابام، سه خواهرم، مادرم پس چی؟ گفت همه را بیاور. خبه او گفتم بگذار من المپیک بیایم، به شوخی گفتم گرین کارت بده و جدی جدی سه ماه بعد آماده شد.

رییس فدراسیون کشتی گفت:

همه کارها، انگشت نگاری‌ها را به صورت VIP انجام دادند و گفتند دیگر برنگرد، این هم گرین کارتت. وقتی گرین کارت هم داری باید سیتیزن شوی. شورای شهر همش ما را به همین خاطر ردصلاحیت می‌کرد. گفتم من که نمی‌روم. کسانی که قهرمان المپیک می‌شوند گرین کارت را به آن‌ها می‌دهند. واشنگتن، سن دیگو، لس آنجلس، نیویورک، فیلادلفیا و ... را رفتم. تجربیات خوبی بود. دعوتم می‌کردند و برای تدریس و تمرین به دانشگاه‌ها می‌رفتم. گرین کارتم را پس دادم و دیگر از آن به بعد به من ویزا هم ندادند که به آمریکا بروم.

دبیر درباره ورودش به کشتی گفت:

عاشق فوتبال بودم. خیلی اتفاقی وارد کشتی شدم. یک روز داشتیم دم پارک خانه‌مان فوتبال بازی می‌کردیم و آمدیم خانه و داشتم آب می‌خوردم و تلویزیون سیاه و سفید هم داشتیم، کشتی پخش می‌شد. سال 67 کشتی اکبر فلاح در المپیک بود. آقای نوایی داشت گزارش می‌کرد و گفت کشتی اکبر فلاح بچه باصفای جنوب شهری. این جنوب شهری را که گفت در ذهنم کشتی جرقه خورد.