دلیل مخالفت علیرضا منصوریان
مدیران باشگاه صنعت نفت آبادان، حتی فکر این را نمی‌کردند که علیرضا منصوریان حاضر به نشستن سر میز مذاکره با آن‌ها نباشد.
به گزارش جهان مانا ، علیرضا منصوریان همواره در مصاحبه‌های قبلی خود از علاقه‌اش به دو تیم صنعت نفت آبادان و ملوان بندرانزلی به دلیل داشتن هواداران پرشور و فوتبال فهم پرده برداشته و طبق گفته خودش، یکی از عواملی که باعث شد در لیگ بیست و یکم روی نیمکت طلایی‌پوشان بنشیند، همین بوده است. منصوریان در آن فصل علی‌رغم اینکه مشکلات مالی فراوانی را تجربه کرد و تیمش تا پایان هفته هجدهم لیگ برتر، صفر درصد دریافتی داشت، پای همه ناهمواری‌ها ایستاد و تا پایان لیگ سرمربی نفت باقی ماند.
شاید یکی از نقاط قوت او در نفت آبادان، بازی دادن به جوانانی مثل امید حامدی‌فر، محمدحسین زواری، محمدرضا غبیشاوی، احمد شریعت‌زاده و … بود که حالا در استقلال و فولاد جزو مهره‌های خوب به حساب می‌آیند. نفت با این ترکیب و با هدایت منصوریان در آن سال حتی در مقاطعی از فصل تا رتبه ششم بالا آمد و در صورت حل شدن مالی می‌توانست به کسب این جایگاه و حتی بهتر از آن فکر کند، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد و این تیم در میانه‌های جدول کار خود را به پایان رساند.
رابطه خوب با بازیکنان و البته شناخت خوب از شرایط آبادان و باشگاه صنعت نفت، باعث شد تا مدیران نفتی بعد از جدایی عبدالله ویسی، به دنبال مذاکره با علیرضا منصوریان باشند. اما این مربی حتی پای میز مذاکره هم نرفته است. برای اینکه دلیل این کار منصوریان را متوجه شد، لازم نیست به چند سال قبل رجوع کرد و با فلش بکی به هفته دوم این فصل از رقابت‌ها می‌توان به جواب رسید.
جایی که علی منصور به عنوان سرمربی فولاد مقابل صنعت نفت عبدالله ویسی قرار گرفت و در حالی که جو استادیوم متشنج بود، شعار برخی از هواداران نفت را هم علیه خود شنید. منصوریان بعد از اتمام مسابقه در کنفرانس مطبوعاتی‌اش گفت دلخوری زیادی از هواداران صنعت پیدا کرده است و آن‌ها زحمات او را در روزهایی که بی پولی و مشکلات یکی پس از دیگری در صنعت نفت وجود داشته، نادیده گرفته‌اند.
به همین دلیل منصوریان علی‌رغم ارتباط خوبی که با بازیکنانی مثل حکیم نصاری، طالب ریکانی و دیگر بازیکنان این تیم دارد، پیشنهاد نفت را بدون انجام مذاکره رد کرد.
