پیشنهاد عجیب مهندسان هندی برای نجات جان مسافران در سوانح هوایی

به گزارش جهان مانا، این سامانه به هوش مصنوعی متکی است و در صورت بروز سقوط اجتناب‌ناپذیر، بدنه هواپیما را در یک پیله محافظ کِولار می‌پوشاند.

کولار (kevlar) الیاف ساخته شده از پارا آرامید است که معمولا به صورت الیاف یا پارچه‌های بافته شده یا به عنوان یک بخش از مواد کامپوزیتی استفاده می‌شود. الیاف کولار وزن کم و مقاومت بالایی دارند و عموما به شکل نخ یا پارچه‌های بافته شده عرضه می‌شوند.

به گزارش پاپیولارساینس، اوایل سال جاری پرواز ایندیا ایر از احمدآباد هند به مقصد لندن تنها ۳۰ ثانیه پس از برخاستن دچار خاموشی موتور شد و در سقوطی هولناک، تقریبا همه سرنشینان خود را به کشتن داد. این سانحه، مرگبارترین حادثه هوایی یک دهه اخیر لقب گرفت و الهام‌بخش دو مهندس هندی برای طراحی سامانه‌ای تازه برای نجات جان مسافران در سوانح هوایی شد.

پروژه «REBIRTH» بر مبنای شبکه‌ای از حسگرها کار می‌کند که به طور دائم شرایط پرواز را پایش می‌کنند. اگر سامانه تشخیص دهد سقوط در ارتفاع کمتر از سه هزار پا اجتناب‌ناپذیر است، در کمتر از دو ثانیه کیسه‌های هوای غول‌پیکر از دماغه، زیر بدنه و انتهای هواپیما باز می‌شوند.

این ایربگ‌ها با لایه‌هایی از کِولار، TPU و سیالات غیرنیوتونی ساخته شده‌اند تا انرژی ضربه را جذب کرده و شدت برخورد را تا بیش از ۶۰ درصد کاهش دهند. همزمان چراغ‌های چشمک‌زن، فرستنده فروسرخ و مختصات GPS فعال می‌شوند تا امدادگران بتوانند محل سقوط را سریع‌تر پیدا کنند.

این طرح که برای دریافت جایزه مهندسی جیمز دایسون ۲۰۲۵ نامزد شده، به گفته طراحانش می‌تواند «نخستین سامانه بقای هوایی مجهز به هوش مصنوعی» باشد. آن‌ها همچنین از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای و نمونه‌ اولیه کوچک (مقیاس ۱۲/۱) نتایج امیدوارکننده‌ای به دست آورده‌اند. به‌علاوه، اگر موتورها هنوز فعال باشند، سیستم به‌طور خودکار معکوس‌رانش را فعال می‌کند و سرعت برخورد را ۸ تا ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.

با این حال، کارشناسان ایمنی هوانوردی محتاط‌تر هستند. جف ادواردز، مشاور باسابقه ایمنی پرواز و افسر پیشین نیروی دریایی آمریکا، در گفت‌وگو با Popular Science هشدار داده است که وزن بالای ایربگ‌ها می‌تواند چالش جدی باشد. به گفته او، برای جذب ضربه یک هواپیمای تجاری با وزن بیش از ۶۰۰ هزار پوند، کیسه‌ها باید بسیار عظیم باشند و همین «جریمه وزنی» می‌تواند کارایی کل سیستم را زیر سؤال ببرد. افزون بر آن، تصمیم‌گیری هوش مصنوعی در شرایط متغیر و پرتنش یک سقوط واقعی هنوز ابهامات زیادی دارد.

ایده ایربگ هوایی در کنار دیگر طرح‌های بلندپروازانه ایمنی پرواز قرار می‌گیرد؛ از چترهای غول‌پیکر برای هواپیماهای کوچک گرفته تا «پوست جادویی» خودترمیم‌شونده یا حتی اختراعات عجیب‌تری مانند درِ سقوط آزاد برای مقابله با تروریسم. بیشتر این ایده‌ها هیچ‌گاه به تولید انبوه نرسیده‌اند، اما نامزدی پروژه REBIRTH نشان می‌دهد جست‌وجو برای راه‌حل‌های غیرمتعارف همچنان ادامه دارد.

به گفته سازندگان، این پروژه فقط یک طرح مهندسی نیست بلکه «پاسخی به سوگ و غم بازماندگان» است. به گفته آنها این پروژه وعده می‌دهد که بقا قابل برنامه‌ریزی است و حتی پس از شکست می‌تواند فرصتی دوباره فراهم شود.