ردپای آلاینده های کارخانه سیمان آبیک در مرگ و ناباروری مردم!

به گزارش جهان مانا ، شاخص آلودگی هوای آبیک بارها از عدد ۵۰۰ عبور کرده و هشدار «هوا خطرناک شد» برای ساکنان این شهر دیگر خبری غیرمنتظره نیست.

ابراهیم یک شهروند آبیکی می‌گوید کاش مسئولان به جای انتظار برای برف و باران فکری به حال کارخانه سیمان کنند! علاوه بر دود خودروهای بی‌کیفیت و‌ فرسوده، کارخانه سیمان آبیک که بیش از نیم قرن در مرز این شهر فعالیت دارد، از مصادیق اصلی آلودگی به شمار می‌رود. اگر فقط یک روز از اتوبان کرج-قزوین عبور کنید به وضوح می‌بینید که چطور مردم آبیک در دود این کارخانه غرق شده‌اند.

کارشناسان محیط زیست می‌گویند آلاینده‌های اصلی این کارخانه، ذرات معلق ۲.۵ و ۱۰ میکرون هستند؛ ذراتی که طبق اعلام معاون وزیر بهداشت، سالانه در کشور به مرگ ۵۸ هزار نفر منجر می‌شوند.این واحد صنعتی که روزگاری در محدوده آبیک قرار داشت، چند سال پیش در تقسیمات کشوری به حوزه نظرآباد استان البرز منتقل شد و از آن زمان کارخانه مدعی است در صورت پرداخت عوارض، باید آن را به استان البرز بپردازد نه آبیک.سعید وزیری‌نژاد، شهردار آبیک، اعلام کرده است که پس از ادعای کارخانه مبنی بر تبدیل شدن به «صنعت سبز»، پرداخت عوارض آلایندگی به شهرداری قطع شده و هیچ وصولی در این زمینه انجام نمی‌شود.

شهردار آبیک به توافق دوره نمایندگی داود محمدی اشاره می‌کند که بر اساس آن، ۴۰ درصد عوارض آلایندگی باید به آبیک و ۶۰ درصد به شهرستان‌های البرز اختصاص می‌یافت. توقف این پرداخت‌ها، به گفته او، توان شهرداری برای اجرای اقدامات ضروری را مختل کرده است. او همچنین از نبود مسئولیت اجتماعی کارخانه انتقاد می‌کند و می‌گوید این واحد حتی برای همکاری‌های حداقلی مانند اهدای سیمان یا نهال نیز همراهی نکرده است.

تلاش شهرداری برای پیگیری قضایی نیز با مانع روبه‌رو شده؛ چرا که دستگاه‌هایی مانند دانشگاه علوم پزشکی قزوین، محیط زیست و صمت، آمار مرگ‌ومیر و اطلاعات آلودگی را «محرمانه» اعلام کرده و از ارائه داده‌ها خودداری کرده‌اند.سالار ولایتمدار، نماینده مجلس، در نامه‌ای به رئیس‌جمهور خواستار رسیدگی فوری به آلودگی ناشی از کارخانه سیمان شده و نسبت به اظهارات یک مقام شهرستانی درباره «غیرآلاینده بودن» این واحد در سال گذشته انتقاد کرده است.

فاطمه محمدبیگی، نماینده قزوین، آبیک و البرز، نیز وضعیت آلودگی هوا در استان را «فجیع» توصیف کرده و گفته است که شهرهایی مانند آبیک، محمدیه، مهرگان و قزوین در ابتلا به سرطان، بیماری‌های ریوی، قلبی، تنفسی و ناباروری رکورددار شده‌اند؛ مسائلی که به گفته او بی‌ارتباط با آلودگی‌های زیست‌محیطی نیست.مدیرکل محیط زیست استان قزوین نیز کارخانه سیمان آبیک را یکی از منابع اصلی آلودگی هوا دانسته و از تدوین طرح پژوهشی برای تعیین سهم هر واحد صنعتی—سیمان و نیروگاه—خبر داده است؛ طرحی که پس از نهایی شدن، مبنای اقدام قضایی قرار خواهد گرفت.

آبیکِ خسته از نفس‌های کوتاه، امروز چشم‌انتظار هوایی تازه و پاسخی شفاف است؛ پاسخی که نه در شعار «صنعت سبز»، بلکه در عمل، حق فراموش‌شده این شهر را بازگرداند.