نفت ؛ ابزار جدید ترامپ برای تضعیف مادورو !
دولت دونالد ترامپ فشار خود بر ونزوئلا را با توقیف نفتکشها و تحریمهای سخت علیه صادرات نفت وارد مرحله تازهای کرده است. این اقدامات با هدف تضعیف منابع مالی دولت کاراکاس و وادار کردن نیکلاس مادورو به مذاکره و در اختیارگرفتن نفت ونزوئلا در حال انجام است.
به گزارش جهان مانا،«دونالد ترامپ» در ابتدا در پرونده ونزوئلا، تنها مواد مخدر را به عنوان بهانه مداخله مطرح میکرد اما حالا موضوع نفت و داراییهای مورد ادعای واشنگتن را هم به آن اضافه کرده است.
به نوشته نشریه «آتلانتیک»، ترامپ در هفته گذشته، با هدف قرار دادن صادرات نفت، رگ حیاتی اقتصادی حکومت ونزوئلا فشار خود بر رئیسجمهور ونزوئلا را افزایش داد و طی ۱۱ روز اخیر، سه نفتکش را توقیف کرد. همچنین ترامپ مدعی شده که ایالات متحده به دنبال جبران خسارت هایی است که دولت ونزوئلا با ملیسازی صنعت نفت به واشنگتن وارد کرده است.
طبق این تحلیل، تمرکز تازه بر نفت، با توجه به اینکه ونزوئلا دارای بزرگترین ذخایر نفتی تخمینی جهان است، به نوعی واضحترین نوع بیان هدف نهایی ترامپ محسوب میشود.
«خوان گونزالس» مشاور پیشین آمریکای لاتین در شورای امنیت ملی دوره «جو بایدن» میگوید که اقدامات پیشین دولت شامل اعزام ناوگانی از ۱۱ کشتی و حدود ۱۵ هزار سرباز به کارائیب و اجرای حملات موشکی به قایقهای قاچاق موادمخدر بود که بیش از ۱۰۰ نفر کشته شدند، اما هیچکدام بهطور مستقیم توانایی «نیکلاس مادورو» در قدرت را تهدید نکرده است.
«جیسون مارچاک» کارشناس آمریکای لاتین در شورای آتلانتیک، معتقد است که محاصره میتواند خطوط تامین مالی که مادورو را قطع کند. با این حال، حکومت وی سابقه طولانی در دور زدن تحریمها و تحمل مشکلات اقتصادی دارد.

طبق این تحلیل، با وجود زبان جنگطلبانه ترامپ، این اقدام در واقع یک محاصره کامل نیست، آخرین بار ایالات متحده یک محاصره واقعی را در دوران جنگ جهانی دوم اعمال کرد. ترامپ دستور داده تحریمهای ضدونزوئلایی با دقت اجرا شوند، که این امر به نیروی ساحلی اجازه میدهد در صورت مواجهه با نفتکش تحریمشده، آن را توقیف کند.
بنا بر ادعای این نشریه توقیف نفتکشها از نظر حقوقی پایه محکمی دارد، اما با ریسکهایی همراه است، زیرا نفت حمایت مالی از حکومت و اقتصاد ونزوئلا را فراهم میکند. دولت مادورو رفتار آمریکا را «سرقت» و «دزدی دریایی بینالمللی» خوانده و شکایتی به شورای امنیت سازمان ملل ارائه کرده است. مادورو همچنین دستور داده نیروی دریایی نفتکشهای عازم آسیا را اسکورت کند.
ترامپ در شبکه اجتماعی خود تهدید کرد که فشار بر دولت مادورو ادامه خواهد یافت تا تمام نفت، زمین و داراییهای آمریکا بازگردانده شود. گویا اشاره ترامپ به تصمیم سال ۲۰۰۷ «هوگو چاوز» برای ملیسازی پروژههای نفتی بود. در آن زمان شرکتهای نفتی اکسون موبیل و کوناکو فیلیپس از ونزوئلا اخراج شدند. ونزوئلا پیشتر در سال ۱۹۷۶ نیز صنعت نفت خود را ملیسازی کرده بود و چندین شرکت نفتی آمریکایی مجبور به واگذاری سهام اکثریت پروژههای خود شدند. در دهه ۱۹۹۰ برخی شرکتها دوباره فعالیت خود را آغاز کردند.
اکنون تنها شرکت نفتی آمریکایی فعال در ونزوئلا، «شورون» است که از طریق سرمایهگذاری مشترک با شرکت ملی نفت فعالیت میکند. حدود ۸۰ درصد نفت ونزوئلا به چین، ۱۵ درصد از طریق شورون به آمریکا و بقیه به کوبا صادر میشود.
به نظر می رسد دولت ترامپ قصد دارد با تصاحب پروژههای ملیشده سال ۲۰۰۷، دسترسی مستقیم آمریکا به میادین نفتی ونزوئلا را گسترش دهد.
طبق این گزارش، کارزار علیه ونزوئلا در میان پایگاه رأی ترامپ بسیار غیرمحبوب است؛ نظرسنجی CBS News/YouGov ماه گذشته نشان داد که ۷۰ درصد پاسخدهندگان، از جمله دموکراتها و جمهوریخواهان، با اقدام نظامی مخالفت میکنند. همه جمهوریخواهان نیز نسبت به استفاده از جنگ برای حل و فصل منافع شرکتهای بزرگ نفتی، راضی نیستند.